Wij hebben geleerd om te lezen, te schrijven en bepaalde klanken uit te spreken. Als wij een letter zien, weten wij hoe deze klinkt. Door ze samen met andere letters te zien, ontstaan er woorden. Door deze woorden achter elkaar te zetten krijg je zinnen. En daarmee kunnen wij ons duidelijk maken, kunnen we communiceren. Over deze letter en woorden zijn afspraken gemaakt, zodat iedereen hetzelfde bedoelt bij een woord. De betekenissen van een woord staan in een woordenboek. Letter vormen woorden, en woorden vormen zinnen. Dit kunnen we alleen maar begrijpen omdat iedereen de letters als hetzelfde interpreteerd.
Je kan wel zeggen dat iedereen op deze wereld zich aan afspraken met anderen moet houden om zijn eigen dingen te kunnen doen. Als jij van A naar B wil komen, ga je op de fiets over een weg. Er gaan meer mensen over die weg dus iedereen houdt zich aan de verkeersregels en daardoor gaat alles soepeler en kom je snel van A naar B. Dit is een heel eenvoudig voorbeeld.
De belagrijkste afspraak die er gemaakt is, is denk ik wel die van het schrift. Als er geen tekens waren die bepaalde klanken voorstellen, dan wordt het moeilijk om elkaar te begrijpen en met elkaar te communiceren.
Hoe zou het zijn als niet iedereen hetzelfde interpreteerd bij een klank? En wat zou er gebeuren wanneer je de leestekens, bepaalde letters weglaat of als je alles op een andere manier rangschikt? Zouden we dan nog steeds alles hetzelfde interpreteren. Blijft de essentie van de tekst nog bestaan?