mijn verhaal over rood haar

Vroeger sprak men mij vaak op straat aan over mijn rode haarkleur. Ook als ik bij de kapper zit krijg ik vaak reacties op mijn haarkleur. Rood haar wordt vaak bijzonder of mooi gevonden. Ikzelf heb dat nooit zo ervaren, voor mij is het de normaalste zaak van de wereld om rood haar te hebben. Wat ik wel merk als roodharige is dat je altijd opvalt! Altijd werd ik uitgekozen als er iets voor de klas moest gebeuren en bij theatervoorstellingen werd ik altijd uit het publiek gehaald. Nu rood haar ook mijn interesse heeft gewekt valt het ineens op wanneer ik iemand met rood haar zie lopen op straat. Ik ben de wereld van de roodharigen ingedoken en zag veel interessante dingen. Leuke feiten, maar ook belangrijke onderzoeken over huiskanker en anesthesie. En rood haar heeft ook nog eens een hele ontstaansgeschiedenis.Maar wat mij eigenlijk het meeste interesseert is dat rood haar langzaam aan het verdwijnen is. Het rode haar zit namelijk op een recessief gen en door de globalisering, rassenvermenging en multiculturele samenleving overruled het donkere, dominante gen het recessieve rode gen. Langzaamaan zullen we steeds minder roodharigen zien rondlopen. Onze genen van onze verschillende rassen zullen zich steeds meer met elkaar gaan vermengen. Zou er uiteindelijk een soort universeel uiterlijk kunnen ontstaan?