Onze westerse kleding, waar wordt het allemaal gemaakt?

Ik heb even een kort lijstje gemaakt van mijn klerenkast; 9 kledingstukken uit Turkije, 7 uit China, 4 uit India, 3 uit Spanje en Bangladesh en zo kunnen we nog wel even door gaan tot de Filippijnen en Myanmar. Oh ja, er is ook nog een kledingstuk in Nederland gemaakt!
Het is raar eigenlijk, dat de kleding, die wij hier dragen in landen wordt gemaakt waar het helemaal niet ontworpen is of in de mode is. Als je een T-shirt bij de H&M koopt dan kan die op elke plek in de wereld gemaakt zijn. Nouja, op elke plek waar de lonen en de servicekosten laag zijn.
Als we ergens op vakantie zijn dan willen we graag souvenirs meenemen uit dat land. Producten die daar gemaakt zijn, die uit de plaatselijke omgeving komen. Producten waar een verhaal aan zit en waarvan we kunnen zien dat we in een andere cultuur zijn geweest. Een groot deel van je klerenkast (en misschien wel je hele huis) komt uit dezelfde landen, alleen zien we dat niet. De kleding en producten hebben een universele uitstraling, kunnen overal vandaan komen.
Het zou mooi zijn als je kan zien waar je kast (de billy) of T-shirt (je witte t-shirt) vandaan komt. En niet door het label, ‘made in China’, maar door het ontwerp. Door de techniek die gebruikt is, of door een patroon dat herkenbaar is voor het land.

welke boodschap wil ik meegeven in labels van kleding?

Waar wordt tegenwoordig iets gemaakt? Waar komt het vandaan? Op bijna geen enkel product staat de herkomst of waar het geproduceerd is.
Het is eigenlijk raar, iedereen die ik spreek is tegen kinderarbeid, maar hoe kan je controleren dat wat je gebruikt en koopt geen kinderarbeid geweest is?

Globalisering is op zich niet goed of slecht, de manier waarop het wordt gebruikt bepaald zijn waarde.

POLITIEK / BURGER heeft normen en waarden
MARKT / CONSUMENT heeft behoeftes
BURGER + CONSUMENT = JIJ

citaten uit 'de stille overname' van Noreena Hertz

‘De cultuur van het consumentisme, de macht van het geld en de vrije handel.’

‘De bedrijven zijn de baas, de overheid de werknemer en de burgers de consumenten.’

‘Alle producten die we kopen of gebruiken –benzine, medicijnen, water, vervoer, gezondheid, en onderwijs, zelfs de nieuwe computers op scholen en de gewassen op het land worden in toenemende mate beheerst door concerns die naar het hun uitkomt kunnen besluiten ons te voeden, te ondersteunen of te wurgen.’

’Economie geniet meer aanzien dan politiek, de burger is in de steek gelaten en de consument is de enige die telt.’

‘Deelname aan de politiek is vervangen door deelname aan de markt.’

’Onder bepaalde marktvoorwaarden is het bedrijfsleven zelfs beter dan de overheid in staat en bereid om een groot aantal wereldproblemen aan te pakken. Sociale verantwoordelijkheid, duurzame ontwikkeling, invloed op het milieu, zijn begrippen die tegenwoordig eerder van president-directeuren te horen zijn dan van ministers.

‘Grote bedrijven zijn bezig de verantwoordelijkheid van de overheid over te nemen.’

‘Bruto nationaal geluk, in plaats van bruto nationaal product.’

na een halve dag bijna 20 roodharigen gevonden!

ONWETENDHEID/ONRECHTVAARDIGHEID

Ik ben het niet altijd eens met de globalisten. Maar dat ik het niet altijd eens met ze ben wil niet zeggen dat ik tegen ze ben. Globalisering/internationalisering heeft zijn goede, maar ook veel slechte kanten. Het is onrechtvaardig. De westerse wereld neemt beslissingen over de derde wereld. De derde wereld is dus afhankelijk van de westerse wereld. Zonder het geld wat ze krijgen/lenen van de wereldbank (westerse wereld) kan de derde wereld niet rondkomen. Maar dat kunnen ze nu ook al nauwelijks. Ze zijn constant afhankelijk van ons.

Als je gehoord wilt worden en iets wilt veranderen aan de (on)rechtvaardigheid moet je zijn bij de grote multinationals. Want zij hebben de macht en het geld om ook daadwerkelijk iets te veranderen.
De onwetendheid hier in Nederland over globalisering is groot. Ons gaat het allemaal voor de wind, we kunnen alles doen en kopen wat we willen. Het aanbod is groot. Hier lijkt niks aan de hand te zijn. Maar veel van die producten die wij gebruiken komen juist uit die landen die het zwaarste bukken onder de internationalisering. Is er een manier om aan te geven hoe het werkelijk in elkaar zit? Dat men meer in de gaten krijgt hoe de vork in de steel zit. Is er een manier om globalisering/internationalisering zichtbaar te maken? Kan ik de onrechtvaardigheid en de onwetendheid die in de producten om ons heen schuilen zichtbaar maken?

Globalisering

'Waarom zou ik recht hebben op alles wat ik bezit, alleen door waar ik geboren ben? Het heeft niets te maken met keuzes die ik zelf heb gemaakt of dingen die ik heb gedaan. De onrechtvaardigheid is gewoon te groot om er niets aan te doen. Ik kán er iets aan doen.'
-- Noreena Hertz

proefje

Ontstaan van rood haar- de geschiedenis Vergaan van rood haar- de verdwijning Het behouden van rood haar- de registratie

Roodharigen in Nederland – red het rode gen!
Rood haar wordt onderdrukt omdat het op een recessief gen zit. Het verdwijnt langzaam omdat het dominante, donkere gen zich steeds meer verspreid ter wereld. Zijn er plaatsen in Nederland waar de intergratie in nog niet zo erg doorgedrongen is en er meer roodharigen te vinden zijn?
In de grote steden leven meer verschillende culturen met elkaar samen dan in de kleine dorpjes van ons land. Komen in die kleine dorpjes dan ook meer roodharigen voor?

mijn verhaal over rood haar

Vroeger sprak men mij vaak op straat aan over mijn rode haarkleur. Ook als ik bij de kapper zit krijg ik vaak reacties op mijn haarkleur. Rood haar wordt vaak bijzonder of mooi gevonden. Ikzelf heb dat nooit zo ervaren, voor mij is het de normaalste zaak van de wereld om rood haar te hebben. Wat ik wel merk als roodharige is dat je altijd opvalt! Altijd werd ik uitgekozen als er iets voor de klas moest gebeuren en bij theatervoorstellingen werd ik altijd uit het publiek gehaald. Nu rood haar ook mijn interesse heeft gewekt valt het ineens op wanneer ik iemand met rood haar zie lopen op straat. Ik ben de wereld van de roodharigen ingedoken en zag veel interessante dingen. Leuke feiten, maar ook belangrijke onderzoeken over huiskanker en anesthesie. En rood haar heeft ook nog eens een hele ontstaansgeschiedenis.Maar wat mij eigenlijk het meeste interesseert is dat rood haar langzaam aan het verdwijnen is. Het rode haar zit namelijk op een recessief gen en door de globalisering, rassenvermenging en multiculturele samenleving overruled het donkere, dominante gen het recessieve rode gen. Langzaamaan zullen we steeds minder roodharigen zien rondlopen. Onze genen van onze verschillende rassen zullen zich steeds meer met elkaar gaan vermengen. Zou er uiteindelijk een soort universeel uiterlijk kunnen ontstaan?

globalisering

Seizoensgebonden producten kennen we bijna niet meer. Als we in januari aardbeien willen eten, dan lopen we naar de supermarkt en kopen het. En als ik een vriendin wil spreken die in het buitenland woont, bel ik haar gratis via skype of begin een msn gesprek met webcam. Iedereen van over de hele wereld speelt spelletjes met elkaar en dat allemaal via een dunne glasvezelkabel. Er bestaan zelf virtuele fantasie werelden waar men met elkaar wat gaat drinken of gaat sporten.
De wereld wordt kleiner en kleiner. Kinderen worden sneller volwassen, gaan eerder uit huis, rondreizen, de wereld verkennen, jezelf ontdekken. Je wordt aangemoedigd door je ouders, vrienden, familie om er op uit te gaan, alle kansen te grijpen die je krijgt. Lang en veel te studeren, want werken kan je altijd nog. Bijna iedereen die ik ken heeft het druk, is met veel verschillende dingen bezig. Ikzelf ook. Studeren, sporten, werken, uitgaan met vrienden, genieten van kunst en cultuur en dan ook nog al je sociale contacten onderhouden. Dit alles geeft een lekker gevoel, geeft een kick, je hebt het gevoel dat je leeft, dat je er alles uit haalt wat er in zit. Met je vrienden discussieer je over de politiek en maatschappelijke onderwerpen. Je bent bezig jezelf te ontwikkelen, kijken wat je interesses zijn, waar je passie ligt. Dit zijn de studenten van nu. Bewust van zichzelf, van de wereld. Een wereld waarin ze willen bijdragen, die ze willen veranderen. Ikzelf heb dat gevoel ook. Ik heb de drang om iets toe te voegen aan de maatschappij, om te helpen. Iets te constateren en dat duidelijk te maken, over te brengen. Aan iedereen. Globalisering heeft altijd mijn interesse gewekt. Ik zie het als een fascinerende verschijning. Het is er gewoon, we kunnen het niet tegenhouden. Het heeft goede, maar ook slechte kanten. De producten die je dagelijks gebruikt zijn daar een goed voorbeeld van. Deze zijn vaak al heel de wereld over gegaan voordat ze bij jou aangekomen zijn. En uiteindelijk komt dat terecht in jou huis, samen met duizenden andere producten die weer uit allemaal andere landen komen. Het lijkt mij mooi om alles in je huis in kaart te brengen, waar het vandaan komt, waar het al geweest is. Ik oordeel niet over globalisering, want het is een verschijning die gewoon gebeurt, al jaren aan de gang is. Ik zou alleen willen dat iedereen er iets bewuster voor wordt.

portfolio

Als je je portfolio opstuurd naar een bedrijf, komt hij vaak op de grote stapel te liggen of wordt weggegooid op eengegeven moment (het maakt niet uit of je aagenomen bent of niet). Eigenlijk is dat zonde. Er gebeurt verder helemaal niks mee. Daarom wil ik mijn portfolio herbruikbaar maken. Het lijkt mij leuk om aan mijn portfolio nog een tweede functie te hangen. Ik zou van mijn ontwerpen of schetsen patronen kunnen maken en daar inpakpapier van kunnen maken.
Zo heeft mijn portfolio nog een tweede leven. En wordt mijn werk doorgegeven aan derden!